سلام گلم سلام عمرم میدونی چند وقته به وبلاگ سر نزدم

خیلی وقته

نمیدونم چرا ولی وقتی امروز به وبلاگ سر زدم دیدم زمان زیادی که به وبلاگ نیومدم وخاطره ای ثیت نکردم ،الان که فکر میکنم عجب اتفاقات جالبی در این مدت افتاده سعی میکنم در روزهای اتی یادی از اونها بکنم ولی امروز می خوام جدیدترین اون رو ثبت کنم

پاییز کلی وقته که اومده ومن رو با خودش به شهر خاطره ها برده واما خاطره یک دوست یک عزیز که جنگ اون رو از ما گرفت عزیزی که هیچ کاه از صفحه ذهن من پاک نمیشه وهمیشه یاد خوبیها ومهربونیهاش از ذهن نمی ره بزرگ بشی قصه اش رو برات میگم

واما یک خاطره ناب تر در این پاییز دل انگیز ...

دیروز توی کلاس ورزش وقت تعطیل شدن وقتی داشتم لباسمو عوض می کردم ناغافل دیدم تو نیستی  حالی از من گرفته شد که یادم نمی ره پریدم بیرون ومی دویدم که یک هو تورو با مدیر باشگاه دیدم حال نداشتم اون زن بیچاره هم همینطور کلی از دستت ناراحت شدم ولی خانم مدیر گفت چیزی بهت نگم داشتم از حال میرفتم جون نداشتم  تاشب باهات قهر بودم وحرف نمیزدم هر چی بهم میگفتی معذرت ببخش قبول نمی کردم  شب یکهو اومدی بوسم کردی وبا حالت بچه گانه ای گفتی حالا راضی شدی ...اینقد بامزه گفتی که نتوستم آشتی نکنم

فقط مامانی یک کم بیشتر حواست به خودت باشه یک کمی بیشتر حرف گوش بده

دست دارم

فال امروز ما چیه